Op de gala-avond van de British Hairdressing Awards in november viel zijn collectie meteen op. In zwart-wit geschoten en met een heel eigenzinnige visie op mannenhaar. Dat hij met de Men’s Hairdresser of the Year award naar huis ging, was geen verrassing. Ik vind het dan ook geweldig dat Sam Elliot in deze editie het verhaal over zijn collectie Boys Don’t Cry met ons wil delen.
Sam maakt deel uit van een nieuwe generatie vakidioten die het mannenvak wil opschudden. Die bepaalde vastgeroeste patronen en ideeën wil veranderen, en meer individualiteit in het haar wil laten terugkomen. Dat geldt ook voor Josh Lamonaca, die ooit het vak inrolde omdat niemand hem een ‘David Beckham’-mullet kon geven. Het overbruggen van het gat tussen men’s hairdressing en het barbervak werd een missie bij het geven van trainingen en het oprichten van Menspire, de internationale keten van mannensalons.
Dezelfde eigenzinnigheid zien we bij ‘onze’ Hairdresser of the Year Rozan Zonneveld. Een paar weken na haar sensationele overwinning bij het Coiffure Award gala, zocht ik haar op in Sjenkels Leiden. Daar vertelde ze openhartig over wat de winst met haar gedaan heeft, en ook over haar jarenlange ‘obsessie’ met de Nederlandse haarcompetitie. Het was nooit de vraag of ze mee ging doen, maar wanneer. Want: ze wilde eerst goed genoeg zijn.
Die toewijding en eigenheid is nodig voor de toekomst van onze industrie, die aan veel veranderingen onderhevig is. De toekomst van het vak ligt niet in AI of in het doen wat we altijd al deden. Die ligt in wat Kate Reid – backstage bij de jubileumshow van KEVIN.MURPHY in Boedapest – ‘een schepje er bovenop doen’ noemt. Kennis verbeteren, maatwerk verrichten en de resultaten van je werk naar een nóg hoger niveau brengen. Ik kan niet wachten om te zien waar dat allemaal toe leidt!
Anouk Oudkerk Pool
Editor in Chief
Coverfoto:
Haar: Sam Elliot
Fotografie: David Mannah
